GRUPA BRĄZOWA WARSZAWSKIEJ AKADEMICKIEJ PIELGRZYMKI METROPOLITARNEJ

Każdego wieczoru, po całodziennym marszu pielgrzymka dociera do miejsca noclegowego. Pielgrzymka przeważnie nocuje w dwóch, trzech wioskach oddalonych od siebie o kilka kilometrów. Służba kwatermistrzów „rezerwuje” gospodarstwa przeznaczone na nocleg danej grupy. Na ogrodzeniu lub bramie wisi tabliczka w kolorze grupy z napisem siostry lub bracia. Oznacza to że dane gospodarstwo przeznaczone jest na nocleg tylko dla sióstr lub braci. Podział ten zachowany jest ze względu na zabronioną koedukację w stodołach i namiotach.
Pielgrzymi nocują w namiotach rozstawianych samodzielnie, każdego wieczoru po przyjściu na nocleg. Zaleca się używanie 2 – 3 osobowych namiotów. Większe namioty sprawiają trudności przy porannym pakowaniu. Dodatkowo gospodarze udostępniają miejsca noclegowe w stodołach, jednakże ilość miejsc jest ograniczona i należy się przygotować na brak miejsca w stodole. Zabronione jest używanie świeczek i otwartego ognia w stodołach i namiotach. Przygotowanie kolacji, gorącej wody na herbatę czy ciepłej wody do mycia jest we własnym zakresie pielgrzyma. Czasami istnieje możliwość skorzystania z dobrodziejstwa domu w danym gospodarstwie ale to zależy wyłącznie od gospodarza.
Warto tutaj zwrócić uwagę na to aby pielgrzymować razem z grupą do której zapisaliśmy się, oddalenie się ze swojej grupy może przynieść efekt taki że zajdziemy na nocleg akurat na którym nie będzie Twojej grupy a to znaczy że nie będziesz miał dostępu do swojego bagażu. Nie jest możliwe aby bagaż mógł być przetransportowany z innej miejscowości lub też jakiś samochód pielgrzymkowy zawiózł Ciebie na miejsce Twojego noclegu. Nie wskazane jest też poruszanie się wieczorem samodzielnie pomiędzy wioskami. Na noclegu zachowujemy czystość, nie śmiecimy na polu namiotowym.
Śmieci i odpadki na noclegu należy zgromadzić w jedno miejsce i wynieść w okolice samochodu bagażowego, najczęściej znajdują się tam wywieszone worki na śmieci. Po odpoczynku w ciągu dnia wystarczy, że śmieci zostaną zebrane w jedno miejsce i ułożone przy drodze. Specjalna służba zajmująca się sprzątaniem po pielgrzymce będzie miała ułatwione zadanie. Pamiętaj że w tej służbie pracują sami pielgrzymi, więc może się zdarzyć tak że i Ty do niej trafisz.

Od stroju w dużej mierze zależy komfort Twojego pielgrzymowania. Postaw na ubiór luźny, przewiewny, niekrępujący ruchy i – co najważniejsze – odpowiedni do sytuacji, jaką są rekolekcje w drodze, a zatem taki, w którym bez zażenowania możemy wejść do kościoła. Zbyt obcisłe, skąpe i wydekoltowane stroje do tego gatunku nie należą. Nie staraj się zaszokować innych modnym strojem.

 

Nie ma tutaj jednej słusznej opcji, tak samo jak strój, wpływa na komfort pielgrzymowania to buty są podstawą. Wybór obuwia powinien być ukierunkowany na wygodę oraz dopasowanie do stopy. Nie mylić z rozmiarem buta gdzie stara szkoła pielgrzyma mówi aby but był o jeden rozmiar większy. Przy współczesnych technologiach produkcji obuwia nie jest to konieczne. Jeżeli but nie jest dobrze dopasowany to natychmiast pojawiają się bąble, otarcia, naderwania mięśni lub ścięgien. W zależności od upodobań pielgrzymów spotyka się na nogach buty trekingowe do marszu w górzystym terenie, buty typowo sportowe do biegania lub sandały. Nieodpowiednie są klapki, trampki, buty na obcasie, pantofle. Stopa musi być chroniona przed uderzaniem o twardą nawierzchnią drogi – inaczej gotowe odbicia stopy. Złą praktyką jest kupowanie obuwia dzień przed pielgrzymką. Postaraj się o wybór obuwia sprawdzonego. Natomiast dobrą praktyką jest zakładanie dwóch par skarpetek, jedna para przylegająca do stopy – cienkie skarpetki bawełniane, oddychające. Druga para nieco grubsze np. frote lub wełniane. Nie zakładaj tanich skarpetek z tworzyw sztucznych. Przed założeniem skarpetek i butów dobrze jest posypać stopy pudrem. Jeżeli ułożyły Ci się dobrze buty na stopach to ich nie zdejmuj bez potrzeby na odpoczynkach. Praktyczne okazują się tez wkładki higieniczne dla kobiet, w zastosowaniu jako wkładki do butów.

Kiedy jesteś zmęczony po całodziennym marszu i zaczyna brakować sił ważne jest to co masz ze sobą w plecaku. Każdy wówczas nadmiarowy gram zaczyna doskwierać swoim ciężarem. Z tego powodu warto rozsądnie spakować plecak, który weźmiesz ze sobą w drogę. Z tego powodu też zabierz tylko, to, co niezbędne.
Najpierw należy zadbać o sam plecak, powinien być wygodny dostosowany do Twoich rozmiarów, dobrze układać się na plecach. Nie powinien to być zwykły szkolny a raczej turystyczny o szerokich pasach na ramiona wypełnionych pianką amortyzującą. Dodatkową wygodą są specjalne paski piersiowe ewentualnie biodrowe ułatwiające noszenie plecaka. Nie powinien być zbyt duży oraz zbyt mały. Powinien posiadać kilka przegródek oraz kieszeni – tak aby ułatwić przechowywanie rzeczy.

Do plecaka podręcznego zabieramy:

• Dokumenty potwierdzające Twoją tożsamość oraz dokumenty poświadczające prawo do bezpłatnej pomocy w publicznych zakładach opieki zdrowotnej. W zasadzie nie jest to konieczne ale dobrze wspomnieć. Najlepiej schować je do wewnętrznej kieszeni w plecaku. Tak samo jak i pieniądze. Nie zabieraj zbyt wiele gotówki.
• Kartę Pielgrzyma jako Twój dokument stwierdzający przynależność do wspólnoty pielgrzymki. Bardzo ważne aby karta była wypełniona i podpisana. Dodatkowo umieszczona tam trasa oraz plan dnia (Temat Dnia, Wezwanie do modlitwy, fragment ewangeli) pomaga orientować się w programie pielgrzymki.
• Znaczek Pielgrzyma. Pamiętaj o znaczku grupowym, oczywiście nie spakowanym do plecaka ale przypiętym w widocznym miejscu na piersi (dobrą praktyką jest przypięcie go z przodu na szelkach plecaka).
• Różaniec, codziennie odmawiana jest modlitwa różańcowa.
• Śpiewnik pielgrzymkowy, czasami rozprowadzany z inicjatywy samych grup
• Długopis oraz karteczki do zapisywania np. intencji różańcowych.
• Płaszcz przeciwdeszczowy. Czasami w trakcie marszu spotykany jest opad deszczu, wówczas dobrze jest mieć pod ręką „coś od deszczu”. W zależności od upodobań pielgrzymów używane są tzw. pałatki – wojskowe lub harcerskie, różnego rodzaju turystyczne płaszcze lub kurtki przeciwdeszczowe, zwykłe cienkie foliowe płaszcze. Trudno jest tutaj jednoznacznie wskazać które rozwiązanie jest lepsze bo każde ma zalety i wady. Zwykły płaszcz foliowy jest lekki, szczelny i nie zabiera duzo miejsca w plecaku, szybko wysycha ale przy długotrwałym marszu w takim płaszczu para wodna zaczyna się skraplać od wewnętrznej strony przez co moknie ubranie, ponad to łatwo ulega zniszczeniu, rozdarciu. Turystyczny płaszcz przeciwdeszczowy zabiera trochę więcej miejsca w plecaku, wolniej schnie ale jest wygodny w użytkowaniu. Dodatkowo mogą wystąpić trudności w zakryciu przed deszczem również plecaka. Pałatka sprawdza się przy intensywnych i długotrwałych deszczach jednak jest dosyć ciężka (szczególnie te starsze modele). Wolno schnie. Podczas marszu rozchlapywana woda moczy od wewnątrz dolną część pałatki. Dobrze złożona nie zabiera zbyt dużo miejsca w plecaku, ułożona na plecach w plecaku może spełniać rolę dodatkowej gąbki chroniącej plecy. Dobrze spełnia rolę karimaty na odpoczynku.
• Karimata lub mata przyda się do tego aby móc na niej usiąść podczas odpoczynku. Doskonale sprawdzają się piankowe maty z folią termoizolacyjną. Lekka i niewielkich rozmiarów po zwinięciu.
• Sweter lub tradycyjna polarka przyda się podczas chłodnych poranków.
• Nakrycie głowy jest konieczne kiedy słońce zaczyna przygrzewać a niebo jest bezchmurne, ukrycie głowy przed bezpośrednimi promieniami słońca pozwoli Ci zachować siły i uniknąć udaru słonecznego.
• Podręczna apteczka czyli podstawowe środki opatrunkowe jak plastry z opatrunkiem, elastyczny bandaż (jeden lub dwa), maść do zastosowania przy bólach stawowo-męśniowych, wodę ultenioną i jodynę (małe buteleczki), kilka jednorazowych igieł do samodzielnego przebicia bąbla (czasami na trasie nie ma możliwości skorzystania z pomocy medycznych). Środki przeciwbólowe i leki które przyjmujemy trwale. Talk lub puder niemowlęcy do stóp. Pozostałe środki znajdą się w bagażu głównym.
• Środki higieniczne. W miarę potrzeb krem przeciwsłoneczny, krem nawilżający, mokre chusteczki – doskonale się sprawdzają przy zmywaniu z siebie pielgrzymiego kurzu. Papier toaletowy lub chusteczki jednorazowe.
• Żywność i napoje. Spakuj prowiant tylko na dany dzień pielgrzymkowy. Mogą to być konserwy mięsne lub rybne, ciastka, czekolada, chlebek chrupki lub zwykły, bułki. Oczywiście w miarę potrzeb pamiętając, że pielgrzymi korzystają z gościnności gospodarzy, którzy częstują pielgrzymów zupą lub kanapkami. Przyjmuj ten dar i zawsze dziękuj za to co otrzymasz w darze chrześcijańskim pozdrowieniem: „Bóg zapłać. Szczęść Boże”. Także prawie na każdym postoju pielgrzymki dostępny jest sklepik pielgrzymkowy tzw. „Kajzerek” w którym można zaopatrzyć się w produkty takie jak napoje, chleb, bułki, słodkie bułeczki. Pamiętaj, żeby nie kupować produktów w przejezdnych straganach. Ma to na celu ochronienie Twojego zdrowia przed ewentualnym zatruciem oraz zapobiegnięciu pewnego procederu spotykanego na innych pielgrzymkach, gdzie za pielgrzymką ciągną się tabory straganów stwarzając zagrożenie na drodze oraz zajmując pielgrzymom miejsce do odpoczynku. Zabronione jest spożywanie lodów oraz napojów alkoholowych.
• Menażka lub kubek metalowy 0,5 litra wykorzystasz na spożycie zupy, mięty, herbaty lub kawy. Potrzebny będzie niezbędnik turystyczny (łyżka, widelec, nóż i otwieracz do konserw). W zasadzie wystarcza sama łyżka – im mniej w podręcznym plecaku tym lepiej.

Bagaż główny, czyli wszystko to, co potrzebne na pielgrzymce a czego nie spakujesz do plecaka podręcznego. Bagaż główny zabierany jest przez samochody ciężarowe towarzyszące pielgrzymce. Każda grupa posiada swój samochód bagażowy, który przewozi bagaże całej grupy z noclegu na nocleg. Przez cały nocleg samochód znajduje się przy polu namiotowym grupy. Po przyjściu na nocleg odbierasz swój bagaż z samochodu ciężarowego. Rano po spakowaniu się odnosisz bagaż z powrotem do samochodu ciężarowego. Do bagażu głównego zabieramy:

• Namiot. Ważne aby był w miarę lekki i odporny na wilgoć, żeby zbytnio nie nasiąkał i łatwo przesychał. Współczesne namioty, rozkładane w trzy sekundy doskonale się nadają na pielgrzymkę.
• Śpiwór. Jedyna rozsądna opcja ciepłego okrycia w nocy. Sprawdzają się śpiwory o optymalnej temperaturze bliskiej zera stopni lub puchowe.
• Karimata o dużej grubości lub materac dmuchany. Do materaca przydaje się pompka. Praktykuje się używanie dwóch karimat ułożonych jedna na drugiej.
• Rękawice tzw. czerwone łapki ułatwiają zwijanie rano zimnego i mokrego namiotu a przy okazji nieubrudzenie sobie rąk.
• Turystyczną kuchenkę do przygotowywania gorącej wody na herbatę do kolacji. Stosowaną praktyką jest zabranie do bagażu głównego termosu i przygotowywanie wieczorem gorącej herbaty na zimny poranek. Rano nie ma zbyt dużo czasu.
• Turystyczny czajnik lub garnek aluminiowy. Szybko w takim można przygotować gorącą wodę.
• Składany w harmonijkę turystyczny kanister na wodę. Na noclegu nie trzeba ciągle krążyć po wodę z garnkiem, po wykorzystaniu wody można złożyć i spakować do bagażu głównego.
• Żywność. Wystarczającą na całą pielgrzymkę ilość konserw mięsnych, rybnych lub pasztetów drobiowych. Wedle upodobania, dżem, miód, keczup. Cukier, herbata, kawa.
• Ubrania – wygodne, przewiewne, w ilości wystarczającej na całą pielgrzymkę i stosowane na każdą pogodę. Bawełniana bielizna. Warto zabrać ze sobą kilka cieplejszych rzeczy, jak dres, bluza polarowa. Przydatnych nie tylko podczas złej pogody, ale i wieczorem – podczas Apelu oraz rano (sierpniowe poranki naprawdę bywają chłodne). Często ciepłe dodatkowe ubranie przydaje się w nocy, kiedy śpiwór okazuje sie być za zimny. Zabierz także ze sobą dodatkową parę butów, na wypadek gdyby pierwsze okazały się niewygodne lub uległy przemoczeniu.
• Ręczniki, miskę (do mycia się), niezbędne środki higieniczne i kosmetyczne.
• Pozostała część apteczki a w niej leki przyjmowane na stałe w ilości wystarczającej na okres 10 dni. Dodatkowe materiały opatrunkowe. Leki mające zastosowanie w leczeniu zapalenia gardła (np. 1 op. witaminy C, 1 op. Polopiryny, 1 op. Chlorochinaldinu, 1 op. Rutinoskorbin, 1 op. wapnia), leki przeciwzapalne i przeciwbólowe oraz witaminy i magnez, a także maść/żel przeciwbólowy. Do Karty Pielgrzyma wpisujemy nazwę choroby oraz dawkę przyjmowanego leku, np. nadciśnienie tętnicze, werapamil 40 mg 3 x dziennie. Pamiętajmy o przestrzeganiu zaleceń lekarza i przyjmowaniu swoich leków! Tymi lekami nie wolno dzielić się z bliźnimi!

Używanie telefonu komórkowego jest źle odbierane. Przeszkadza innym pielgrzymom w skupieniu na modlitwie, przeżywaniu konferencji. Proszę zwrócić uwagę iż naładowanie telefonu komórkowego na pielgrzymce stanowi problem. Dlatego jeżeli jest niezbędny to ograniczyć używanie go do minimum.
Nie zabieramy rzeczy wartościowych ani takich, które mogą się przyczynić do złamania regulaminu pielgrzymki lub przeszkadzać nam i braciom/siostrom w przeżywaniu rekolekcji w drodze.
Ze względu na bezpieczeństwo pielgrzymów, samochody osób odwiedzających nie mają wstępu do miejscowości noclegowych, prosimy zatem o poinformowanie rodzin aby nie odwiedzały pątników na noclegach.